Gedreven door een ware scheppingsdrang
heeft de schrijfwoede je in de tang
Want met letters kan je toveren,
misschien de wereld wel veroveren
en ook nog een beroemdheid zijn
al is het dan maar voor de schone schijn.

Maar voor je weet hoe dat wel voelt
is je hersenpan omgewoeld.
Dagelijks met nieuwe ideeën naar bed
door papier en pen is je slaap belet.
Even wegzinken in dromen
om opeens weer tot een idee te komen.

Je moet dat natuurlijk wel noteren
want de kunst van schrijven is proberen.
Je vers is dan bijlange nog niet af,
je moet het koren kunnen scheiden van het kaf.
Dat houdt je dan een ganse dag wel bezig
en inspiratie blijft niet gegarandeerd aanwezig

Het positieve van al dat denken
is dat het einde je rust zal schenken.
Je hebt weer iets van jezelf gecreëerd,
wellicht weer heel veel bij geleerd
En met grote zekerheid kan je dan wel weten
dat het schrijven je voor altijd heeft gebeten;
dat je zeker nog niet beroemd zult zijn,
maar gelezen worden voelt wel fijn.

































r