| |
Hallo allemaal !
Fris gewassen zit ik dit stukje te schrijven. De dinsdag van de week
is de dag dat ik door een medewerkster van de stichting “Zuiderland”
wordt geholpen bij het douchen. Het zijn dames die hun vak verstaan.
En soms dan is het ook verrassend als zo’n dame een dorpsgenoot van
je is. Zoals dit vandaag van toepassing was. Toen ik dat van haar
hoorde werd ik natuurlijk hondsnieuwsgierig. Ik vroeg haar als het
ware de kleren van het lijf. Het slot van het liedje is geweest dat
ik niet alleen door haar werd geholpen bij het douchen maar dat ik
er tussen door ook fijn met haar heb gebabbeld. En dat open en bloot
op de badkamer. Ik wil hierbij zeggen dat ik uit de toestand waarin
ik tegen mijn wil ben geraakt nog zo veel mogelijk voordeel zie te
halen. En dat voordeel heb ik dus vandaag gehad. Alle beetjes helpen
op mijn oude dag. En gisteren kon mijn dag ook alweer niet meer
stuk. Een van mijn vast bezoekende duivenvrienden vierde zijn
verjaardag. En dan is het traditie dat de jarige op vlaai moet
trakteren. Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen hoe we daarvan met
z’n allen hebben gesmuld. Terwijl buiten dikke sneeuwvlokken neer
dwarrelden genoten wij van de fruitvlaai en de koffie. Lang leve de
lol! Minder prettig is het al je naar het ziekenhuis moet voor een
behandeling. Maar als het moet dan moet dat. Vorige week marcheerde
mijn dochter met me naar de afdeling oogchirurgie voor een prik in
mijn linkeroog. Bij het horen ervan schrikt dat af maar het stelt
niks voor. Binnen goed 10 minuutjes was het gebeurd. De nodige
druppels die ze me in het oog deden zullen er wel debet aan zijn
geweest dat ik er nauwelijks iets van voelde. Maar baten doet het
wel omdat mijn gezicht door dat oog aanmerkelijk is verbeterd. En
dat is ook de bedoeling. Ik heb nog één prik te gaan en als dat is
gebeurd dan heb ik weer ogen die in de zon kunnen kijken. Ik mocht
wensen dat er ook voor slechte longen een prik bestond. Maar
daarvoor is nog geen spuit uitgevonden. Nog niet tenminste. Ooit zal
het er wel van komen maar dan is het voor mij te laat. De tijd dat
de mensen honderd jaar, en nog ouder, zullen worden is toekomst.
Maar dat lost niks op maar die zorgen wel voor grote problemen.
Omdat er te weinig bejaarden en verzorgingshuizen voor die mensen
zijn. Het is dan ook begrijpelijk dat de vergrijzing en de overvolle
verzorgingshuizen uitdagingen met zich meebrengen. Misschien dat
onze nieuwe op handen zijnde regering aan deze complexe zorg
aandacht gaat besteden en voor een oplossing gaat zorgen. Er is dus
hoop! Als ik nu van uit mijn kamer door het raam naar buiten kijk
dan zie ik de zon schijnen. Maar toen ik de neus buiten de deur stak
kwam me een ijzige kou tegen. Met 8 graden onder nul is het winter
in Januari. Mag het? In het noorden van ons land wordt al geschaatst
op natuurijs. De liefhebbers van die sport kunnen daar al ’n paar
dagen hun ei kwijt. Hier bij ons in het zuiden is het nog niet zover
en of er dat nog van komt is een raadsel. Het kan immers vriezen en
dooien in korte tijd. Maar er wordt niet om getreurd omdat er een
alternatief is. De karnaval is in aankomst en het Limburgs
Vasteloaves Leedjesconcours zorgt nu voor een ander soort
winterpret. Nu gaan “de Hendjes de lucht in “ en er word mee
gezongen en gesprongen dat het een lieve lust is. Met een gek hoedje
op de kop en een feestneus op het reukorgaan is het van “Sjeng Aon
de Geng’. En dat zal de komende 11 februari pas echt goed tot zijn
recht komen als dan het volksfeest aanbreekt. Drie dagen alles aan
de kant zetten. Dat feest ontspant de geest en zorgt ervoor dat je
blij wordt als je de mooie carnavalsmuziek hoort. Het verlaagt ook
nog de bloeddruk en je wordt er niet van overspannen.
Alaaf-Alaaf-Alaaf. Een vriend die onlangs bij me op bezoek kwam had
een fles kruidenbitter “Els la Vera” voor me mee gebracht. En dat
klinkt me nu als muziek in de oren en ga er eentje pakken. Omdat een
“Elske “ naar beweerd wordt goed voor de gezondheid is neem ik maar
een dubbele. Ik mag het van de dokter ! Proost!!!!!
Pie.
|
|
