Jac van Heel pakt overwinning op Provinciaal Perpignan 2013

 

De 69-jarige gepensioneerde opzichter in de Duitse mijnen heeft na enkele mindere jaren de draad weer opgepakt. Zijn lichamelijke situatie noopte hem om op een andere wijze te gaan aan pakken. Met hulp van vriend Frans Heijnen uit Susteren werd gezocht naar de ideale mogelijkheden om met beperkingen toch de resultaten van weleer en vooral het plezier in de duivensport terug te vinden, en met succes mogen we wel stellen.

Er werd besloten om minder duiven te behouden waardoor alleen nog de hokken op de begane grond bezocht hoefden te worden. Daarnaast werden alle hokken voorzien van roosters zodat het schoon houden tot een minimum beperkt bleef. “Ja ik ben niet zo’n poetser, ik maak de broedbakken zo’n 1 à 2 keer per week schoon en verder doe ik er niets aan”, aldus Jac. De ramen en het windbreekgaas zijn weggehaald en daarvoor in de plaats zijn er erkers met draad geplaatst. Als extraatje is er een luchtsysteem toegevoegd zodat per uur een kwartier zuurstof vanaf buiten aangetrokken wordt vanonder de broedbakken. Tijdens de zeer warme dagen soms de gehele dag.

Vanwege de slechte bewegingsvrijheid heeft Jac ook het voeren anders gedaan. Uit de beste mengelingen van Beijers, Koopman en de Zoontjes mengeling wordt continue zo’n beetje volle bak gevoerd, en dat zonder problemen.

Jac startte dit seizoen met 40 weduwnaars. Vanaf het moment dat de weersomstandigheden goed waren werd de mand opgezocht. Wachten op de tussenvluchten had Jac in het verleden al wat ellende opgeleverd als juist dan het weer te slecht was. Besloten werd om alleen nog maar aan de ZLU vluchten deel te nemen ondanks het feit dat er jarenlang zeer succesvol gespeeld was op de Nationale Middaglossingen. De 40 weduwnaars moesten ieder 2x aan de bak. Van de duiven die Pau aandeden enkelen zelfs 3x.

Op Perpignan werden 2 duiven gekorfd. Eigenlijk wilde Jac al geen duiven meer zetten maar Frans Heijnen overtuigde hem om toch nog Narbonne en Perpignan te spelen aangezien op alle vluchten nog een getekende gepakt was. Zo gezegd zo gedaan. Narbonne 3 stuks mee en wederom een getekende pakken. En ja hoor op Perpignan lukt het andermaal en pakt Jac zijn zwartbonte weduwnaar 10-1922893, omgedoopt naar “De Bonte Frans”. Hij klopt daar mee 2 topliefhebbers voor die het podium compleet maken. Rik Stevens pakt het zilver en maakt wederom een geweldig seizoen door en dat jaar in jaar uit. Het brons gaat naar Jan Straetemans uit Thorn, iemand die ook telkens weer zijn topprestaties toont.

Ten tijde van Perpignan werd bij Huize van Heel PIPA nauwlettend gevolgd evenals de ZLU site. Er waren nog geen Limburgse duiven gemeld als plotsklaps alles en iedereen op springt als de 3-jarige weduwnaar op het hok valt. Voor dat Jac kan reageren wordt de duif al in zijn hok gepakt door één van de aanwezigen en komt zijn neef met de gummibanden aan lopen. De rest is vervolgens een koud kunstje en de melding kan gedaan worden.

“De Bonte Frans” had ook de naam “Window” of “Lampje” kunnen hebben. Hier gaat een verhaal aan vooraf. In 2012 mocht hij deelnemen aan Narbonne. Tegen middernacht wilde Jac het licht op de hokken uit maken en precies op het moment dat hij dit uitschakelde hoorde hij een klap. Het licht werd weer ontstoken en daar zat wat naar later “De Bonte Frans” zou worden. Om 23.59 uur werd hij toen geconstateerd, een echte doorzetter dus. Zijn vader is eveneens een zwartbonte vogel, aangeschaft via internet bij Jan Janssen uit Horn. Jan had deze doffer gekweekt uit een kleinzoon “Dure” van A.P. Overwater x een Saya duivin van Pierre en Marcel Stammen uit Horn.

Van moederszijde eveneens A.P. Overwater en ditmaal 100%, verkregen via Jan van de Berg uit Schaijk. Ook hier de “Dure” en de “Ouwe Muller”.  

Jac heeft naast deze lijn van A.P. Overwater ook duiven van vriend Frans Heijnen uit Susteren, Jos Hermens uit Echt, Bert Saarloos en Zoon en Karel Hilkens waar de Hans Knetsch duiven vandaan komen. Niet te vergeten is Jac al heel lang zeer succesvol met de duiven van Toon van Loon uit Swalmen.

Om de duiven top aan de start te krijgen wordt dierenarts Peter Boskamp bezocht voor mest- en keelonderzoek. Op advies van Peter wordt Bony SGR gegeven, een geelcapsule, maar ook 2x per week een poeder om de trainingsactiviteit omhoog te brengen en tenslotte een Speciaal capsule voor de vlucht gedurende 2 dagen. Pinda’s en hennep worden eveneens bijgevoerd en niet per broedbak maar allen samen aan tafel zodat strijd geleverd moet worden om het toetje te bemachtigen.
 “En duivinnen krijgen ze niet, niet voor maar ook niet na de vlucht”. “Alleen op Agen heb ik ze op advies van Frans toch maar even laten zien”, vervolgt Jac.

Het was leuk om weer iemand te ontmoeten die gezien zijn beperkingen heel goed speelt. Nu enkele noodzakelijke aanpassingen heeft moeten doen en met hulp van echte vrienden de hobby zo kan blijven bedrijven. En dan te bedenken dat Jac iedere vlucht aanwezig is omdat hij naast voorzitter ook nog eens als penningmeester van de plaatselijke vereniging opereert.

Jac proficiat, het is je gegund en we zien elkaar zeker nog wel eens.

 

Marc Gielen  - Maasbree                                                                                           www.fondclub.net