Wefo Limburg

 

 

Terug

  Wefo – Limburg
Wedvlucht La Souteraine Chateauroux op 18 juli 2021
Deelname 580 duiven. Los 09.15 uur. 1e duif 18.02.01 uur. Snelheid 1021.702 m/pm.

Jo Hendriks & Zoon te Nijswiller op deze vlucht weer
heer en meester. Met Goud en Zilver op het podium!

Wat een ellende. De overvloedige regen van de laatste dagen heeft geleid tot een ware ramp. Heel wat plaatsen zijn volledig onder water komen te staan. Het water steeg nog hoger dan de huisnummers op de huizen. Valkenburg stond grotendeels blank en in Duitsland werden huizen totaal weggespoeld en vielen er tientallen doden te betreuren. Zo ook in de streken van de stad Luik in België was het een grote ellende en daar vielen ook slachtoffers. Veel mensen moesten worden geëvacueerd en dorpen waren door het hoge water niet meer bereikbaar. Daaronder ook plaatsen met een duivenlokaal. Er moest van de nood een deugd worden gemaakt en daarvoor moest, voor de verenigingen waar de duivenwagen niet kon komen, een oplossing worden gezocht. Dat was de reden dat de liefhebbers van die betreffende verenigingen de duiven voor La Souteraine op vrijdagmiddag in andere lokalen moesten inzetten. Een noodsprong die in dit geval uitkomst bood. Is dat allemaal geen vergeefse moeite werd zich afgevraagd ?. Zou het weer in het weekeinde dan droog en zonnig zijn? Die vraag hield ons bezig en we hoopten dat de weermannen, die in het weekend goed weer voorspelden, het goed hebben gezien. Maar helaas, onze hoop viel in het water. Het mocht weer niet zo zijn dat de duiven op zaterdag gelost werden. De donkere wolken boven de regio van de losplaats die bleven daar maar hangen en de lucht wilde maar niet opklaren. Het voorspelde niet veel goeds. Uiteindelijk kwam het er van dat het lossen moest worden uitgesteld. Alweer nondeju! Het zonnige Zuid-Frankrijk liet ons weer in de steek. En ook op zondag was het niet pluis in La Souteraine. Al vroeg kregen we het bericht dat de weersomstandigheden aldaar knudde was en dat moest worden uitgeweken naar een ander losplaats. Dus rijden met de handel naar Argenton was de boodschap. Maar ook in Argenton zal het klote zijn geweest want even later luidde het bericht dat de duiven in Chateauroux waren gelost. Na al dat gedonder kregen de duiven daar om 9.15 uur het sein groen. Ze gingen toen op de vleugels met redelijk goed weer en met een rustige noord-oosten-wind die later zou gaan draaien van uit het oosten. Gezien dat de lucht azuurblauw blauw was en de zon de temperatuur deed oplopen tot 25 graden, ging men er van uitgaan dat het een vlucht zou worden die voor de duiven niet gemakkelijk zou zijn. In theorie is dan het gevaar aanwezig dat in deze situatie de minst conditionele duiven het loodje leggen. Maar wie weet, er gebeuren wel vaker onverwachte dingen in de duivensport. Zo men weet hebben we in het verleden van vanaf Chateauroux vluchten gehad die bol stonden van sensatie en dat zou nu ook wel weer het geval kunnen zijn. En ja hoor, het kon niet moordender zijn. De vlucht die groeide uit tot een ware hel. In de loop van de dag had zich de wind danig geroerd en ook de zon die deed haar best. De duiven die hebben moeten ploeteren en zweten om thuis te komen. Alleen de allerbeste duiven die dan ook nog in een puike conditie waren haalden op tijd de eindstreep. Gezien dat de winnende duif van deze Chateauroux slechts een snelheid maakte van 61 kilometer per uur en de laatste prijsduif nog geen 50 kilometer meer maakte, getuigde er van dat er de uiterste inzet van de duiven is gevraagd. Te meer ook dat de vlucht ruim 2 uur open stond eer de 145 prijzen bij de Wefo waren verdiend. Het was sleuren ! En wie maakte een begin aan de vlucht? Dat de uiteindelijke winnaars, te weten Jo Hendriks & zoon uit Nijswiller, bij de kandidaten zouden zijn die voor het Goud gingen, dat was al op voorhand bekend. Want die Cracks in Nijswiller weten hun renpaardjes wel klaar te stomen als er wat van hun wordt gevraagd. Iedereen weet het immers nog verrekte goed dat ze in 2019 van dezelfde Chateauroux, die ook moordend zwaar was, heel Nederland de mond van verbazing deden open vallen met hun uitslag van 1-2-3-4-5. Een uitslag die zelden, ofwel nog nooit, door ’n liefhebber in een groot concours is klaar gespeeld. En nu is het weer raak. En goed ook. In alle concoursen waar ze hun 10 doffers hadden ingeschreven kwamen ze als winnaars uit de bus. Bij de Wefo met 580 duiven 1-2-4-81, bij de Afdeling Limburg met 1274 duiven 1-3- 5-139 en bij hun samenspel Zuid Oost Hoek met 137 duiven 1-2-3-23. Dat is weer een succes om van te genieten. Als je hun vraagt waaraan danken jullie deze buitengewone prestaties dan is hun antwoordt kort maar krachtig “ De klasse van de duiven en voor de volle honderd procent met je duiven bezig zijn “. En dat hun duiven superklasse bezitten dat is algemeen bekend. En hun systeem? Als je daar over spreekt , eigenlijk net zo als bij alle grootmeesters in de sport, de eenvoud zelve. Dat is een leidraad die je bij alle grote kampioenen terug vindt “ HET GEWOON DOEN “, en geen hocus pocus uithalen. Hun klasse duiven, overwegend Koopman, zijn gezonde duiven. Het gewoon doen houdt in dat ze natuurlijk hun duiven geven wat ze nodig hebben. Dat is een mengeling voer van de beste kwaliteit en vitamines en degelijke van het merk Röhnfried. En om ze te beschermen tegen het “geel” en “coccidiose” bijvoorbeeld, die medicijnen betrekken ze o.a. van de duivendokters Dr. Schroeder te Kerkraden en Dr.De Weerd bij het “duivenkweekcentrum Limburg” van Simons & zonen in Ransdaal. Alles wat ze wel of niet aan hun duiven doen is eigenlijk ouwe koek, en niets bijzonders. Hoog in hun vaandel dragen ze wel het woord “hygiëne”, deze is perfect want alles wordt tot in de puntjes nagelopen. Jo en Florian zijn er trouwens bewust van dat de duivensport zonder medische begeleiding niet meer kan. Maar naar hun zeggen hangt het welslagen in de duivensport nog altijd af van a) goede duiven, b) een goed hok, en c) een kundige melker. Al het andere is bijzaak en die inspanningen zullen nooit beloond worden. Zo zijn de winnaars van deze vlucht Chateauroux mannen die het in de vingers hebben om veel meer rendement uit hun duiven te halen dan anderen. Het zijn echte virtuozen. Vooral op de vluchten waar de duiven moeten “pezen”. Dat is weer duidelijk geworden. Jo en Florian worden hartelijk gefeliciteerd met hun Goud en Zilver. PROFICIAT !
Ook alle andere prijswinnaars ‘de vijf ‘ en dat waren:

NAAM NO
JO HENDRIKS & ZN 1 2 4 81
COMB. BERENSFREISE 3 5 11 13 15 18 19 20 21 28 40 47 48 53 61 62 75 86 106 108 126 127 135
KEES ROELOFSEN 6 29 55 56 71 82 101 102 110 117 130 131
J. HEIJNEN 7 59 72 79
JAN DELIEGE 8 14 32 43 143
ROB HOUBEN 9 109
INE DE RIJCK 10 12 16 17 31 34 73 113 123 137
FRITS PAULSSEN 22 36 42 76 87
ZINKEN & COUMANS 23
H.G.J KUSTERS 24 58 66 105 121
C. SCHMITZ 25 78 103 124
A. VLOEDMANS 26 41 51 52 65 88 89 97 132 145
JANNIE VAN DENZEN 27
DENNIS VEUGELERS 30 57 96 98 120 128 138
GEBR. RINGS 33 54 84 93 134
WERNER SCHROEDERS 35 50 63 100
FAM. JACOBS 37 142
HARRY VANWERSCH 38 39 99 115
CORTENRAAD-SLANGEN 44
J. RUERS 45
JOHN VAN HEEL 46 49
GEBR. SIMONS & ZOON 60 70 133 144
COMB. GEBR. HENSEN 64 68 90 112 116 118
GEBR. COX 67
GERT-JAN LONUSSEN 69
B. MARTENS EN ZN. 74 104
PH. BAADJOU 77 80 92 94
G. HAAS 83 139
H. HERMANS 85 140
G.SIMONS 91
THEI. WOLFS 95 111 114
A.A. HENDRIKS 107 119 122 125 129
J. VAN OPPEN 136
G. HEIJNEN EN ZN. 141.

Pie Schepers
 
 

Terug