|
Samenspel Maaskant
Wedvlucht Orleans op 14 sept. 2019
Deelname 52 duiven. Los 08.45 uur. 1e duif 15.15.20 uur.
Snelh. 1127.945 m/pm
De combinatie Zinken-Coumans te Stein weer bloedgoed!
Goud
bij SS- Maaskant en bij de Wefo en Zilver Provinciaal.
Op zaterdag 14
september was Orleans voor de jonge duiven aan de orde. Een vlucht
die nog altijd tot de verbeelding spreekt. Denkende aan de tijd dat op
deze vlucht meer dan 150.000 jonge duiven in het nationale concours
deelnamen dat roept heimwee op. En nu? Het is met hangen en wurgen
gegaan dat bij de afdeling Limburg 850 duiven voor Orleans werden
ingeschreven. Dat geeft weer eens duidelijk aan dat de duivensport op
sterven na dood is. Maar altijd zullen er laatste Mohikanen
overblijven die aan de gang blijven. Op zaterdagmorgen mochten de
deelnemers aan de vlucht met genoegen opmerken dat de dag begon met
een fris ochtendzonnetje. Trouwens de weermannen hadden reeds lang van
te voren verkondigt dat het weekend heel zonnig en mooi zou zijn. En
ze kregen gelijk. Het is in deze tijd van het seizoen normaal dat er
s’morgens wel vaker mistvorming is en dat was ook nu het geval. Het is
daarom geweest dat de duiven te Orleans pas om 08.45 uur gelost
werden. Toen dat gebeurde had de zon er voor gezorgd dat er geen
vuiltje meer in de lucht was. Het enigste wat de duiven tegen zou
zitten dat was dat ze de wind die ze op de snuit hadden waar ze uren
lang tegen op moesten boksen. Het was op voorhand een uitgemaakte
zaak, meestal altijd, dat de klasse duiven met nog een dik verenpak de
wedstrijd zouden gaan maken. En elke deelnemer die had in die
hoedanigheid duiven in de strijd. Dat er heel wat meningen waren
verdeeld hoe laat de duiven zouden komen dat liep uiteen. Gezien het
feit dat de wind matig was om de snelheid van de duiven te drukken was
het moeilijk om daarvan een juiste schatting te maken. Maar zo als
altijd komen bij benadering de tijden die gedacht werden dat de eerste
duiven zouden vallen wel uit. Algemeen werd er van uitgegaan dat de
piek wel 70 km/u zouden doen. Dus rond 14.30 uur was bij iedereen
alles in gereedheid en werden ogen omhoog gericht. De ene met
zonnebril op de neus en anderen er zonder. In elk geval was het vizier
bij de combinatie in Zinken-Coumans te Stein op goud gericht.
Het is een gegeven dat deze in het spel met de jonge duiven bijna
onklopbaar zijn. De vele keren dat ze de boel in het SS-Maaskant
hebben opgerold die zijn niet meer te tellen. En in groot verband,
zoals bij de Wefo en Provinciaal, al niet veel minder. Want tussen de
toppers van Limburg hebben ze een naam verworven die aanspreekt. Op
deze Orleans waren ze mee met het ongeluksgetal en dat waren 13
duiven. Degene die nog gelooft dat het getal 13 een ongunstig cijfer
is die gaat anders geloven als hij de uitslag van Zinken-Coumans
bekijkt. Om 15.15.20 uur werd bij hun de spanning opgeheven. Dat was
toen bij hun de doffer met ring 1143942 over de antenne was gegaan.
Dat ze op de meldlijst hadden gezien dat Keersemeeckers in Itteren
15.05 uur als eerste een duif had gemeld op een afstand van 430
kilometer werd het stellig voor hun dat ze een kopduif hadden geklokt.
En daarmee zat Orleans dus op de wagen. En het bleef op het houterend
in Stein niet bij die ene constatering. Van de 13 duiven die ze mee
hadden daar van kregen ze er 8 stuks van thuis die na de 440 kilometer
nog blaakten van energie. Die 8 stuks brachten schudding bij het
SS-Maaskant met 1-2-4-5-6-7-10-11, bij de Wefo met
1-8-20-27-29-39-61-64 en Provinciaal met
2-14-41-50-54-73-130-136. Dat is duidelijk de bevestiging dat de
combinatie, met dit behaalde succes, duiven bezitten die bijzondere
kwaliteiten hebben. Hoewel het einde van het seizoen in zicht is zit
er de kans in dat Zinken-Coumans, in de enkele vluchten die nog te
vliegen zijn, nogmaals hun tanden laten zien. Dat is niet uitgesloten.
Voor hun overwinning en hun totaal succes worden ze van harte
gefeliciteerd. PROFICIAT! Het was Harie Driessen te
Urmond die zich met de 3e prijs goed kon vast houden aan de
winnaar maar toen was het ook over en uit. Het brons winnen op een
zware Orleans dat getuigt dat hij klasse bezit. In Elsloo doen Jan
en Herman Hensen alle moeite om op hun niveau te blijven. Maar het
is een hels karwei. Met het winnen van de 8e en de 9e
prijs van 12 duiven weten ze zich op deze Orleans toch weer op de
lijst te houden. En dat geluk hebben ook Jan Schmitz en
Pie Schepers gehad. Deze twee, die in hun bescheidenheid een
goed duivenseizoen achter de rug hebben, die kwamen nu net voor de
bezemwagen binnen. Ze werden respectievelijk als 12e en
13e afgevlagd en dat was net binnen de tijd van
sluiting. Het was op het nippertje of beiden hadden voor de eerste
keer in dit seizoen een nul in hun prestatieboek moeten
noteren. Zonder geluk vliegt niemand wel! De vijf prijswinnaars die
worden gefeliciteerd en de 2 verliezers < de kopstukken Ger
Conjour en Jean Westhovens > die kregen de hoed op.
Ze kregen te proeven hoe “verliezen” smaakt. Dat was sterk zuur
en hard bitter!
Pie Schepers.
|