Samenspel Maaskant
Wedvlucht (Lorris) Melun (jd) 19 aug. 2019
Deelname 142 duiven. Los 09.15 uur. 1e duif 12.37.41 uur. Snelh. 1665.984 m/pm.

De combinatie Zinken-Coumans trekken alweer aan het langste eind.
En dit alweer voor de vierde keer!

Bekijk het van de zonnige kant. Aan mijn hoela! Hebben we ‘t niet gehad dat wegens de hitte het programma werd verstoord, dan is dat nu het geval door het miezerige regenweer. Er is deze maand al de nodige neerslag gevallen in het land. Hoewel het meeste in het noorden van ons kikkerlandje. Voor zondag 18 augustus is de dag grotendeels bewolkt en er valt geregeld buiige regen met soms droge momenten. Maar die momenten zijn maar beperkt. Het gevolg daarvan is dat onze jonge duiven in Melun in de manden bleven zitten. Het was te voorzien dat ze door het mottige weer niet gelost werden. Hoewel er werd gegokt dat de zon in de latere uren van de morgen zou gaan schijnen en gehoopt werd dat het verder op de vlieglijn droog zou blijven. Maar niet dus. Dat de vlucht Isnes van de natour al helemaal niet doorging en afgelast werd voordat ze ingekorfd werden, dat is met goed overleg gebeurd. En dat zorgt er alweer voor dat het wedvluchtprogramma verschuivingen krijgt. Ja alweer. Het is een grote janboel geworden. Maar dat is alleen maar de schuld van de weersomstandigheden en van niemand anders. Het afdelingsbestuur die zit voortdurend te luisteren naar de weerberichten hoe het in de weekends er uit gaat zien. Vaak met handen en voeten gebonden en reikhalzend uitkijkende op een zonnig weekend. Hoe graag zouden ze niet willen dat alle vluchten van de afdeling Limburg een vlekkeloos verloop zouden krijgen met sterke winnaars en met weinige verliezen. Het is niet alleen hun wens maar ook de wens van iedere duivenmelker. Een verlangen om in een toestand te komen om bijzonder opgetogen te zijn en een wedvlucht te beleven waar ze sterk bij betrokken zijn. Het is de “magie” waar ze soms niks van begrijpen. Ondanks de inzet en de teleurstellingen die een melker te verwerken krijgt met zo af en toe een sprankje hoop blijft hij van zijn duiven houden. Waarom dan? Omdat hij in een web verstrikt is geraakt waaruit hij zich niet kan bevrijden. En waarom ook? Hij zal zich nooit vervelen. En daarom stapten ze maandagmorgen met een glimlach uit bed. Nee, niet met het verkeerde been. Omdat de zon al in alle vroegte scheen kregen ze de overtuiging dat de duiven nu wel gelost zouden worden en dat bewerkte direct hun gemoed. Degene die nog sores had kreeg al snel een goed humeur. Met enige ongeduld werd gewacht op het lossingsbericht. En hun ongeduld hield op te bestaan toen vernomen werd dat de duiven om 09.15 uur, in een zonnige omstandigheid en met een fikse zuid-westen wind, de vrijheid hadden gekregen. Geen ander nieuws, goed of slecht, was toen nog bij hun in tel. Het is de liefhebber eigen dat ze dan nog maar in één ding geïnteresseerd zijn. En dat is de competitie. Voor de weinige die nog duiven mee hadden op deze Melun was anders niets van belang. Het was oorlog en vrede! Er werd algemeen verwacht dat de duiven een hoge snelheid zouden gaan maken. Hoe snel? De meningen waren verdeeld. De ene met de natte duim in de lucht die meende dat ze 100 kilometer per uur zouden doen en de andere die af ging op z’n ervaring die deed eer nog een schepje op. Die was van mening dat de duiven dik boven de 100 km/u zouden maken. Maar wat zou het, degene die het eerste pakte die had maling aan snelheid. Zo dacht ook de combinatie Zinken-Coumans uit Stein. En daar was het om 12.37.41 uur weer raak. Op dat tijdstip was hun jonge doffer met ring 1143931 als een komeet over de antenne gegaan wat gelijk ook betekende dat deze de hoogste snelheid ( 99,96 km/u ) van alle andere 141 duiven maakte. Dat was voor de combinatie in kwestie weer een verheugend feit. Bij het spel met de jonge duiven is de combinatie absoluut een klasse apart. Daar wordt niet aan getwijfeld. Een heel dozijn prijzen is op deze Melun weer hun deel. Een portie die niet alledaags is. Met hun uitslag van 1-3-5-7-8-11-13-18-21-29-30-31 van 31 duiven scoren ze ruim boven de streep maar is hun rangschikking ook weer een om hoog van de toren te blazen. Reeds voor de vierde keer in dit seizoen wint de combinatie Goud bij het SS-Maaskant en dat is al uniek. En met hun overwinning krijgen ze dan nu ook weer applaus. Proficiat!
Het zilver dat is voor Jean Westhovens uit Nieuwdorp. Die cowboy is ook weer een gast die elk seizoen wel eens met de grote buit er van door rent. Nu speelt hij 50 % door van de 8 duiven 2-10-23-36 te scoren. Dat is een viertal om U tegen te zeggen. Chapeau!!!! En de volgende in de rij van de top tien is Harie Driessen uit Urmond. Als die eens niet in het snuitje zou zitten dan zou daar schande over gesproken worden. Zo hij niet de beste van het samenspel is, dan in elk geval wel bij de top drie. Met de klassering van 4-19-24-27 komt dat weer tot uiting. En wie is de volgende die aansluit bij de elite groep? Dat is de senior ofwel de “Old Man“ van het samenspel met name Pie Schepers. Hij zingt zijn lied van “Ouwe taaie Jippie Jippie Jee” met zijn score van 6-15-22 van 7 duiven. Hij houdt moedig stand! En de man die de kopgroep van tien compleet maakt dat is Jan Schmitz. Praktisch in alle vluchten doet die stukadoor mee om de dikke buit. Hoewel hij nu met 9-14-28-33-34 van 25 duiven onder zijn kunnen is gebleven. Maar dat doet niks af aan het feit dat zijn score een mooi vijftal is. De andere prijswinnaars die waren:
Gebroeders Hensen 12-16-32-35
G,Conjour 20-26
A.Boessen 17
H.Martens 25

Van de 10 deelnemers kon er 1 niet tot scoren komen omdat die na 12.53.03 uur < toen de laatste prijs gewonnen werd > pas in actie kwam. Toen was de koek op.

Pie Schepers