|
SS-Maaskant
Wedvl. Chimay op 13 april 2019
Deeln. 71duiven. Los 11.15 uur. 1e duif 13.14.37 uur. Snelh.1197.564
m/pm.
Peter Pepels wint Goud en Zilver in de kou.
Hallo allemaal! We zijn er weer. De
eerste vlucht van het seizoen 2019 is bij Wefo-Limburg nu een feit
geworden. Daar er al een paar trainingsvluchten vanaf Isnes hebben
plaatsgevonden hebben de duiven al ritme opgedaan. Maar dat niet
alleen, het heeft ook al veren gekost. Naar horen zeggen hebben menige
hokken ook al lege bakken staan. En ergens in België zou al een vlucht
op een ramp zijn uitgedraaid. Of het gerucht op waarheid berust dat
weet ik niet maar waar rook is daar is ook vuur. Uit ervaring weten we
dat de eerste vluchten van het seizoen risicovol zijn. De weergoden in
maart en april die zijn dan altijd wispelturig. Dan rommelen die maar
wat aan. We zijn al content als het niet regent en niet mistig is. In
april blijft de korte broek nog in de kast tussen de mottenbollen
liggen. Met een temperatuur van slechts 8 graden was het op deze
eerste Wefo-vlucht ronduit gezegd ook te koud. Hoewel de zon haar best
deed om warmte te leveren deed de noordoostenwind dat te niet. Maar
dat was geen beletsel om de duiven te laten vliegen. Het zijn immers
geen mooi-weer vliegers, Ja toch? Iedere liefhebber die duiven in het
concours had ingeschreven die had vlinders in de buik. En die begonnen
hevig te kriebelen toen ze hoorden dat de duiven om 11.15 uur waren
gelost. En dat zorgde er voor dat alles in beweging kwam. En hoe? Als
het moment aanbreekt dat er een duif van de vlucht bij de liefhebbers
op de plank duikt dat zorgt dit voor een explosie in de body van de
duivenmelker. Want het is de opmaak naar een geweldige climax van de
duivencompetitie. En of je wil of niet, bij het thuiskomen van de
duiven dan komt bij iedere liefhebber een flinke stoot adrenaline
vrij. De prikkelbaarheid van het hart wordt bij iedere melker dan
danig vergroot. Het hele vliegseizoen lang. Telkens weer. Een
spannende periode waar alles en iedereen met zijn duiven bezig is.
Maar op deze Chimay was dat niet van toepassing bij veel liefhebbers.
Want het aantal deelnemers was maar heel klein. De bizarre
weesverwachtingen die voorspeld waren dat maakte vele liefhebbers
angstig en hielden het daarom voor gezien. Ze bleven thuis met hun
handel. En dat had ook effect op de spaarzame liefhebbers die wel aan
de vlucht deelname. Want hun twijfel werd danig op de proef gesteld en
wellicht hebben ze zich afgevraagd of ze ook niet beter hadden kunnen
passen. Maar op zaterdagmorgen werd die onzekerheid bij hun
weggepoetst. Omdat de zon de lucht mooi helder kleurde en het daarom
de verwachting schiep dat het een mooie vlucht zou worden. Maar die
dat dacht was een grote optimist. Want de toestand van het weer die
was nu niet direct ideaal om een mooie vlucht te krijgen. Met de
nodige angst en met de winterjas aan werden de duiven opgewacht. En om
13.14.37 uur maakte Peter Pepels een
begin aan de vlucht. Toen stoof zijn weduwnaar 7-1536984 over de
antenne. En in het kielzog van deze hing zijn 7-1537015 die een tijd
liet afdrukken van 13.14.39. Twee vliegen in één klap. En gelijk twee
podiumplaatsen en wel Goud en Zilver. Peter was met 14 duiven in de
wedstrijd waamee hij de prachtige uitslag van 1-2-7-8-14-17.
Deze uitslag die is al veelbelovend en daarmee heeft hij beslist zijn
hele kruit beslist niet verschoten. Peter verdient een pluim en wordt
met zijn succes gefeliciteerd. PROFICIAT. De
podiumplaats nummer 3 die was voor de nestor van het samenspel. Met
het winnen van de bronzen plak en zijn totaal uitslag van
3-4-5-11-13-18 van 22 duiven wist Pie Schepers
zich ook in deze winterse vlucht goed te handhaven. Ger
Conjour van de Blauwe doffer was de enigste van die club
die durf in zijn ransel had. Met 11 duiven nam Conjour aan de vlucht
deel en hij kwam niet met lege handen te staan. Met zijn score van
6 en 16 is hij er goed bij gebleven. De kleine melker, zowel
figuurlijk als daadwerkelijk, met name Ad Boesen
die is moeilijk weg te vliegen. Het is een volhouder. Met zijn totale
vliegploeg van 7 duiven was hij weer mee en daarmee wint hij de 9e
en de 15e prijs. Daarmee verdient hij ook weer
een schouderklopje. De combinatie Janssen-Hertog
is ook een stel met een kleine kolonie vogels. En hoe moeilijk hun
gezinssituatie ook is, ze houden de moed er in en weten ondanks de
handicap in competitie te blijven. Met de 10e en de
12e prijs van 9 verdienen ze absoluut respect. Er
namen 6 deelnemers aan de vlucht deel en het was Sjeng van Didden die
jammerlijk de hoed op kreeg. Hij miste nipt de uitslag. De strijd om
de 18 prijzen te verdienen die duurde vrij kort. Om 13.22.44 uur kon
opgeruimd worden. Wat rest er nu nog? Om deze vlucht gauw te vergeten
en verheugd te zijn dat er geen duiven zijn gesneuveld.
Allemaal proficiat en succes bij de
volgende vlucht waar we dan hopelijk met opgestroopte mouwen onze
duiven kunnen opwachten.
Pie Schepers
|