Z.L.U. – Wedvlucht Marseille 2018 voor 2760 duiven.

Los 07.00 uur op 19 juli en 1^e duif 20.40.50 uur.

 De combinatie Smeets-Penris uit Urmond winnen Nationaal en Internationaal het zilver op deze afmattende klassieker!

De “Batman” is hun held.

 Het is om gek te worden. Het duivenseizoen van 2018 dat is gloeiend heet. Het schijnt een seizoen te worden waar men lang aan zal denken. De brandende koperen ploert in de lucht is daar de oorzaak van. Met volle sterkte, en dag in en dag uit, laat die koperen bol zijn stekende stralen op ons neer komen. In de beginne was dat heerlijk maar op de lange duur werd het een plaag. Als het duivenseizoen aanvangt dan is de regen en de koude heel vaak de spelbreker en nu in de maanden juni en juli worden we geplaagd door de extreme hitte. De zon heeft de liefhebbers in de ban. Al diverse vluchten hebben de duiven gevlogen onder die venijnige zon en tegen een straffe noordenwind. Zowaar zelfmoord vluchten. Uren en uren hingen ze in de lucht en poogden met onafgebroken  vleugelslagen hun thuisbasis te bereiken. Barcelona, St.Vincent en Bordeaux zijn bijvoorbeeld zo’n drie vluchten dat de duiven in tropische toestanden hebben moeten worstelen. Zo was dat ook op 19 juli met de ZLU-vlucht vanaf Marseille. Die plaats ligt immers hier nog niet om de hoek. De afstand tot Stein is 855 kilometer en dat wil zeggen dat de duiven wel wat uurtjes nodig zouden hebben om thuis te geraken. Het weekeinde dat zat weer vol met vluchten. Op donderdag Marseille , op zaterdag de jonge duiven van Charleville en dan ook nog duiven van Chateauroux. De liefhebbers konden hun lol weer op. En de duiven die kregen het degelijk voor hun kiezen. Het was bloedheet en de wind die hadden ze ook nog lichtelijk tegen. De vluchten van Chateauroux en van Marseille dat werden weer een paar vluchten waar alleen maar de karakterduiven met succes doorheen kwamen. Dat zouden de duiven zijn die op deze twee vluchten maling hadden aan de hitte, aan dorst en honger of wat ook. Ze wilden naar huis waar de baas op hun zat te wachten. En ook de combinatie Smeets-Penris uit Urmond waren op hun post. Met veel spanning? Gezellig zaten Robin en Piet met enig bezoekers op vrijdag avond in hun tuin heel gezellig en ontspannen de keuvelen over alle dingen van de dag. Met een koele biertjes en frisdrankjes er bij was het daar best uit te houden. Aan de verre einder was de zon aan het zinken toen de avondklok 9 uur had geslagen. De duisternis begon zich aan te dienen. De duiven van Marseille die waren tien al reeds 14 uur onderweg. Vandaag zal wel niks thuiskomen werd vertwijfelt gedacht. Omdat de hitte van de dag mens en dier had neergesabeld. De zon was ploertig geweest. Op het bizarre af. Met die veronderstelling, maar toch weer niet helemaal gerust, legde zich Robin en Piet maar bij die gedachte neer. Echter dat was maar van korte duur. Toen Robin de meldpost op zijn telefoon raadpleegde zag hij tot zijn grote verbazing dat zijn oude schoolvriend, Bresser in Berg en Terblijt, om 20.40.50 uur een duif van Marseille had geconstateerd. Dus toch! Dit bericht die haalde de verzwakte spanning bij hun terug. Robin kleurde rood en Piet wipte uit zijn gemakkelijke stoel omhoog. De zenuwen begonnen zich bij hun te reppen. Robin die was op zijn mobieltje nog bezig met een felicitatie bericht voor zijn schoolvriend te maken toen Piet ineen kromp. Langs de notenboom in verte zag hij hem komen. Robin, hier is er ene riep hij met schorre stem. Zijn roep was amper verstomd en de duif zat al op de valplank. Toen ze zagen dat het hun doffer van Marseille was met ring 4/1349748 die zich om 21.06.38 uur had laten registreren  werden  ze voor een paar seconden sprakeloos. Hun besef was door hun emotie even buiten werking. Maar dat besef kregen ze snel terug en dat dreunde nog lang na toen ze van de man op de meldpost hoorde dat ze de eerste van de 42 deelnemers in Beek waren die een duif van Marseille meldde. Dat bericht was een voltreffer en van blijdschap vlogen Robin en Piet zich in de armen. Ondanks dat ze toen nog niet wisten dat ze de zilveren winnaars zouden worden van de Internationale Marseille. En de tijd liep verder en het werd nacht. Eenzaam en alleen bleef lange tijd de naam Smeets-Penris boven aan op de meldlijst te Beek staan. Bijna anderhalf uur later, om 22.28.37 uur,  was het een duif van John van Kan uit Geleen die ook zijn einddoel had bereikt. En toen was het over en uit. In de vroege morgen van vrijdag kreeg het spel zijn vervolg. Rond de klok van 11.00 uur waren de 49 prijzen bij het inzetlokaal te Beek verdiend en was het zeer duidelijk dat de Combinatie Smeet-Penris de Internationale zilveren medaillewinnaars zouden worden. Met deze podiumplaats kreeg hun naam bij de fondliefhebbers nog meer bekendheid dan dit al was. In de nog redelijk weinige seizoenen  dat ze het grote fondspel ambiëren boven de snelheidsvluchten, zijn ze niet zonder succes gebleven. Door het goede spel wat ze op de grote fondvluchten hebben geleverd zijn ze bij het SS-Maaskant en bij alle liefhebbers die in Beek op de ZLU-vluchten inzetten, geduchte tegenstanders geworden. De uitslagen zeggen de waarheid. Hun doffer 4/1349748 (Batman) die hun op deze Marseille Internationale roem bezorgde is er een die zijn kunde en karakter al reeds op menige vluchten demonstreerde. Het vorige seizoen van 2017 kwam hij van Marseille ook vlak voor het vallen van de nacht thuis. In de diepe duisternis viel hij toen op de klep en moest mede het licht van een zaklamp het hok worden binnen geloodst. Op de verre vluchten vliegt de “478” < buiten deze 2^e Internationaal Marseille> 9 prijzen op evenzoveel keren zetten. Zo klasseerde hij zich 3 keer in de top van 300. Zoals op Nationaal Agen de 259^e prijs, Nationaal Marseille 263^e prijs en nog eens Nationaal Marseille met de 272^e prijs. Met 2^e Internationale prijs van nu zit het er in dat de “478” een kandidaat is die zich schaart bij de 25 asduiven die in 3 jaar  Marseille hebben gevlogen. Hij is een doorzetter van het ergste soort. Maar hij heeft het niet van vreemde. Zijn vader is van het soort duiven van Huub Nijsten uit Geulle en wel uit diens bekende “06 “ die 1^e Nationale Asduif werd over 5 jaar op de meerdaagse fond. Van de kant van zijn moeder komt hij uit de “ Bordeaux duivin “ die zich bij haar vuurdoop in 2011 op de grote fond al direct in de kijker vloog met de 3^e prijs Nationaal Bordeaux. Zij is namelijk een dochter van hun superkweker, “de Eijerkamp 06” die bij hun al diverse goede fondduiven heeft gegeven. Kortom, de vlucht Marseille heeft bij Robin Smeets en Piet Penris iets geweldigs teweeg gebracht. Toen ze zo plotseling hun “Batman 748’ op de plank kregen wreven ze zich de ogen uit. Nog een keer en toen nog eens. Die verschijning was iets hemels. Er schoot een brok in hun keel toen ze hem zagen zitten. Een vogel met echt fondbloed in zijn lijf. Hij pikte nog even in zijn veren en met het laatste restje moed wipte hij het hok in. De “Batman”had zich zelf uitgewrongen als een tube tandpasta; in zijn vleugels echode slechts leegte. Als je spreekt van karakter! En allemachtig, het is voor Robin en Piet hartverscheurend geweest toen ze de “Batman” thuis kregen. Zijn aankomst was een schoonheid en gaat voor altijd hun geheugen in. De “Batman “ is hun held! 

Pie Schepers.