Samenspel Maaskant
Wedvlucht St. Vincent op 18 Juni 2017
Deelname 118 duiven. Los 12.30 uur. 1e duif 11.38.14 uur. Snelh. 962.444 m/pm.

Roy Abels uit Munstergeleen slaat weer toe.
Limoges goud, en nu op St Vincent ook weer goud!

De vlucht St.Vincent dat is er een geworden met een bijsluiter. Want de omstandigheden die de duiven te verwerken kregen was niet mak. De wind op kop en bloedwarm was het toen de duiven op vrijdagmiddag om 12.30 in St. Vincent werden weggeschoten. Zoete lieve Gerritje wat zal het geven. Een fondvlucht van nabij de 1000 kilometer is voor de fondmannen het einde. Daar is het hun om te doen. Duiven spelen op vluchten waar alleen maar de sterkste overeind blijven. Daar krijgen ze een kick van als ze van die vluchten een of meer duiven terug op de plank krijgen. Bloed nerveus worden ze er van als het zover is en tegelijk hemels blij. Daar worden ze high van! Bij het samenspel waren het 24 liefhebbers die met duiven kwamen aandragen die al doende samen 118 stuks inschreven voor de harde strijd op St. Vincent. Want dat het een harde strijd zo worden dat lag voor de hand. Het is maar zelden geweest dat de vlucht St. Vincent een zacht eitje werd. In alle vroegte stonden de mannen op zaterdag dan ook buiten op hun post. Met ervaring maar met geen timing wanneer de eerste duiven zouden arriveren. De zon die scheen lekker, de wind blies verkoelend en de zenuwen bij de liefhebbers waren gespannen. Drie factoren die deel zouden gaan uitmaken in het verloop van de strijd. In Munstergeleen zat Roy Abels ook op tijd voor zijn hok op een strootje te knabbelen toen hij aan het letten was. Hoewel hij geen uitgesproken favorieten in het concours had zitten hoopte hij toch een vroege duif van de reis terug te krijgen. Hoewel hij minder animo heeft om duiven te spelen op de vluchten met overnachting kon hij toch de verleiding niet weerstaan om deze St.Vincent te laten schieten. Zijn fondhart dat riep hem! En zo wandelde Roy met 5 duifjes het inzetlokaal in om mee ten strijde te trekken. En wat had hij in zijn mandje? Onder de het vijftal was ook zijn lievelingsduif. De duivin met ring 1/1055924. Het is zijn hartsvriendin. En waarom? Telkens als Roy op haar hok komt dan vliegt ze hem tegemoet. Dan gaat ze op zijn schouders zitten en afwisselend op zijn hoofd. Het is een lief beest zegt Roy. En waarom dan mee op St.Vincent? Omdat ze er om vroeg! In eerste instantie had hij helemaal niet het plan om deze duivin te zetten. Maar waarom dan wel? Nou toen ze aanhoudend op mijn schouders bleef zitten pakte ik ze om ze in de nestbak op te sluiten. En toen voelde ik haar hele lijf trillen. Ze zat vol temperament en haar lijf was roze blank. Oef, je staat er piekfijn op liet Roy zich ontvallen. En de duivin zelf die keek hem aan met heldere ogen of ze wilden zeggen: Mag ik ook mee? En dat was de drijfveer dat Roy ze mee nam om te zetten. Hoewel de duivin op de vlucht Sens van 13 mei de laatste keer op reis was geweest, en een overslag van 600 kilometers te verwerken zou krijgen, was dat geen beletsel voor Roy om bang te worden. Hij kent zijn pappenheimers. Enfin, de zaterdagmorgen toen de duiven verwacht werden bleef het lange tijd stil. Het werd pas rumoerig toen bekend werd dat Kurvers – de Weerd in Hulsberg om 08.47 uur een duif van St.Vincent terug hadden gekregen. Toen werd het pas spannend! Een beetje onrustig liep Roy Abels toen ook op en neer voor zijn hok. Toen twee uur verstreken waren nadat de eerste duif was gemeld, stond de naam van Kurvers-de Weerd nog steeds eenzaam op de meldlijst. De angst dat het op een drama zou uitlopen dat begon bij de liefhebbers te broeien. Maar een drama zou het niet worden. Toen de wijzers van de klok 11 uur hadden bereikt begon er schot in de zaak te komen. Het begin te druppelen. En toen bij Roy om 11.38.14 uur zo snel als een schicht en zo plotseling zijn lievelingsduif over de klep scheerde, ja, toen moest hij toch even slikken. Wat een kanjer is dat duifje. Toen Roy het hok op ging kwam ze zo als gewoonlijk direct naar hem toegevlogen. Zeg het tegen niemand, zei Roy me, ik raakte toen zo geëmotioneerd dat ik natte ogen kreeg. Ja werkelijk! Hoe mooi kan duivensport zijn! En zeker als je de eerste speelt in het samenspel en een kopduif hebt in het provinciale concours. Reeds twee keer goud is de oogst van Abels bij het samenspel. Hij gaat de geschiedenis in als winnaar op Limoges en St.Vincent! Het is om na te doen en hij wordt daarvoor van harte gefeliciteerd met dit unicum. Proficiat Roy! Het is Rudie Loomans uit Stein die een bijzondere vlucht beleefde. Gewoon om het feit dat hij van de 15 duiven er 7 stuks in de uitslag bracht. Zijn resultaat bij het samenspel dat werd 2-3-7-9-12-15-en 19 en provinciaal 19-31-62-80-98-124 en 204. Dat is niet flauw en daar hoeft beslist geen zout meer op! Met dit succesvolle resultaat krijgt Rudi veel fondogen naar zich gericht terwijl hij ook zijn reputatie van fondspeler danig op krikt. Er mag geklapt worden !! De top tien werd vol gemaakt door Albert Goessens uit Elsloo met de 4e prijs, de broers Hensen ook uit Elsloo met de 5e prijs en Harie Maesen van de vereniging “de Luchtbode” met de 6e prijs. Er namen 24 deelnemers aan de vlucht deel en daarvan kwamen er 17 op tijd binnen. Dat de vlucht ruim 3½ open stond dat is het teken dat St.Vincent voor de duiven een harde dobber is geweest. Alle prijswinnaars proficiat.

NAAM NO
ROY ABELS 1
RUDI LOOMANS 2 3 7 9 12 15 19
A. GOESSENS 4
COMB. GEBR. HENSEN 5 20 30
H. MAESEN 6
M. GIELEN 8 11
M. HENNEKENS 10 13
A. HOCHSTENBACH 14 28
J.L. MURIS 16
J. DRIESSEN 17
T. DAALMANS 18
F.H. FLORAX 21 29
TONY BOLLEN 22
SMEETS & PENRIS 23 25
P. HEIJKENS 24
M. COX 26
P. OP DEN CAMP 27


Pie schepers.