Samenspel MaaskantWedvlucht Mont Lucon 25 juni voor 125 duivenLos 09.30 uur. 1^e duif 17.25.16 uur. Snelheid 1185.665 m/pm.

Het volle pond voor Jan Schmitz uit Stein.

Met 3 duiven ( 1-11-18) oogst hij 100%.

Het weer was ons weer niet gunstig gestemd. Heel Frankrijk en België en overal was de lucht met een dusdanig wolkendeken bedekt dat het met het lossen van de duiven weer trubbels gaf.

Nationaal Agen kwam niet los en Rethel ook al niet. Verdomme waar moet dat toch naar toe? Maar op vrijdag 24 juni kon wel Bordeaux gelost worden en op zaterdag 25 juni kon dat in Mont Lucon. Natuurlijk met het nodige risico. De weersomstandigheden waren over de vluchtlijn dusdanig goed dat gehoopt werd dat de duiven zonder al te veel nattigheid hun thuisbasis mochten bereiken. Maar helaas, het mocht niet zo zijn. De duiven van Bordeaux die kregen het zwaar te verduren en die van Mont Lucon al niet minder. De lossing van Mont Lucon die gebeurde om 09.30 uur met een matig noordwesten wind en plaatselijk was goed weer. De lucht was open en de duiven die er vertrokken hadden een goed vertrek. Gezien dat feit zou men zeggen dat de duiven met geen obstakels te maken zouden krijgen en hun vlucht naar huis in alle gezwindheid zouden volbrengen. Het pakte anders uit. Onderweg kregen de duiven toch met buien te maken. Hoe kan het ook anders als je bijna 600 kilometer te gaan hebt. En als je dan ook nog de wind tegen hebt dan is het zeker een hels karwei. Enfin, toen de duiven van Mont Lucon zowat 8 uur in de lucht hadden gehangen stonden de 20 liefhebbers van het samenspel, die op deze vlucht duiven mee hadden, te posten. Toen tikte de klok tegen half zes aan. En enige minuten voordat de grote wijzer van de klok helemaal verticaal stond, toen had het hier en daar al gekraakt. En ook al bij Jan Schmitz in de Woeringenstraat te Stein. Het was zijn doffer met ring 3/1539218, zijn 3^e getekende, die zo plotseling van uit het niets over de plank duikelde. En liet in het kastje de tijd van 17.25.16 uur achter. Dat gebeurde allemaal zo rap en gehaast dat Jan zich een hoedje schrok. Zijn adem stokte, zijn hart dat sloeg over. Zweetdruppels parelden over zijn gezicht en zijn benen trilde. Door al die commotie moest Jan steun zoeken aan de reling van het bordes. Stotterend riep hij naar zijn vrouw Wies: “ Dat moet een kopduif zijn “. Ik mag verrekken als het niet waar is “. En hij kreeg gelijk. Jan kreeg Bingo. En ook nog drie keer zelfs. Die goochemerd was mee met drie duiven en tot ieders verbazing bracht hij die alle drie in de uitslag. Op een vlucht die getekend werd door helse regenbuien over 563 lange kilometer is het voor iedereen een kunst om tijdig een duif thuis te krijgen. Maar voor Schmitz is het blijkbaar een peulenschil geweest. Met zijn score  van 1 – 11 – 18 overdonderde hij alle tegenstanders van het samenspel. Natuurlijk heeft hij die uitslag niet behaald met groot geluk. Nee, dat staat buiten kijf. Als de hel los is dan kun je alleen zo’n prestatie maken met super materiaal. Met duiven die strijdende bloed kunnen laten en die door gaan tot het bittere einde. Tot aan het gaatje! En dan moet je bij Schmitz zijn. De winnende doffer “218” heeft in de voorgaande vluchten een goede “Warming Up” gedaan. Zijn voorbereidend werk was een 134^e prijs op Marche van 2/4, een 66^e prijs op Sens van 3/6, een 18^e prijs op Lorris van 19/6, en nu op deze Mont Lucont maakt hij het af. De hele handel bij het Maaskantspel heeft hij gesloopt. In de voorbije seizoenen stond de “218” ook zijn mannetje. Heel wat kampioenen titels heeft hij op zijn naam. In alle categorieën zowaar  zoals op de vitesse, midfond, eendaagse fond en Asduif. Hij is een Crack met blauw bloed in zijn lijf. En die dat bloed in hun lijf hebben zijn winnaars. Mont Lucon geeft het bewijs. Voor dit huzarenstuk feliciteren we Jan Schmitz heel hartelijk en met een buiging er bij. PROFICIAT!  Het erepodium dat wordt verder opgevuld door Ide Hoefs uit Rekem. Die speelt het weer klaar om naast het zilver ook nog het brons binnen te pikken. Van de 7 duiven die hij in de wedstrijd had daarvan vlogen 5 stuks (de maasbrug) geen  brug te ver. Met zijn score van 2-3-5-8 en 14 heeft die Belg weer een super uitslag neergezet. Wat blijft nog over? Het was Lei Smeets uit Meers die de 4^e prijs maakte, Het duo Zinken-Coumans de 6^e prijs, Pie Schepers de 7^e prijs, H.Pepels & Zoon de 9^e prijs en Math Gielen uit Geleen  was met het trio van 10 -13 en 17 zeker een uitblinker. Er waren 20 deelnemers in de wedstrijd en daarvan hadden 14 deelnemers succes. Om de 29 prijzen uit de pot te krijgen had de vlucht bijna een duur van een vol uur. Het was 18.24.40 uur toen de laatste prijs werd gewonnen.

Alle prijswinnaars proficiat en voor de volgende vlucht alweer succes bij een goed vliegweer.        

NAAM                       NO

JAN SCHMITZ                1 18 11

I.HOEFS                    2-3-5-8-14

L. SMEETS                  4

ZINKEN & COUMANS           6

P.H. SCHEPERS              7

H. PEPELS EN ZN            9

M. GIELEN                  10 13 17

SMEETS & PENRIS            12 20 22 23

F.H. FLORAX                15 24 25 29

THOMASSEN & VAN ES         16

RUDI LOOMANS               19 28

COMB. GEBR. HENSEN         21

J. HENDRIKS                26

H.J. BOCKEN                27

Pie.Schepers.