Samenspel Maaskant.
Wedvlucht Bergerac voor 290 duiven op 3 juli 2016.
Los 07.00 uur. 1e duif 16.36.16 uur. Snelheid 1362,977 m/pm.
Jos Martens uit Stein weer bovenaan op het erepodium!
De wedvlucht Bergerac van dit seizoen was weer een klassieke
krachtmeting. Alles wat een echte en harde fondvlucht moet hebben had
deze Bergerac in zich. Dat er op vrijdag niet werd gelost dat had te
maken met de weersgesteldheid. Frankrijk was aan het verzuipen. De
onweersbuien over de vluchtlijn die teisterden het hele gewest van de
vlieglijn van de duiven. Niks anders is meer in de aanbieding bij de
weerwinkel. Kortom, dit was de reden dat het lossen op zaterdag werd
uitgesteld. Door dat onbestendige weer zaten de duiven te Barcelona
ook nog vast. Geen duiven in de lucht en geen honden op straat. Het
slechte weer van dit seizoen is voor ons de duivenliefhebbers een
plaag. Om gestrest van te worden. Kalmte kan je redden wordt wel eens
gezegd maar blijf maar eens rustig als de duiven niet gelost kunnen
worden door dat verrekte klote weer. Helaas, het moet zo zijn. Maar
gelukkig kregen de duiven op zaterdag de vrijheid. Zowel in Barcelona
als in Bergerac.
Het was nu niet direct een ideaal duivenweer maar goed genoeg om de
duiven te lossen. Op de losplaats in Bergerac scheen in de vroege
ochtend al flauwtjes de zon en de lucht was open en helder. Het was
geen azuur blauwe lucht maar een gewone blauwe lucht met veel witte
wolken er in toen de duiven om 07.00 uur aldaar op de vleugels gingen.
En de wind die speelde ook mee. Die blaaskaak blies uit alle
richtingen. De windhanen op de torens van de kerken die draaiden zich
dol. Hun neus die wees regelmatig naar alle kanten. Maar gezien de
snelheden die de duiven op hun vlucht naar huis haalden, die duidde er
op dat de wind hun toch wel een handje heeft geholpen. Maar anderzijds
moeten de duiven ook onderweg in buien terecht zijn gekomen. Want er
werd geklaagd dat sommige kopduiven met vuurrode neusdoppen en er
verregend uitzagen toen ze thuis kwamen. En die kenmerken die zijn
voor de fondspelers als gesneden koek. Wat dacht je wel? Van Bergerac,
met een afstand van bijna 800 kilometer, hingen de duiven bijna tien
uur in de lucht. Dat ze op die afstand wel eens iets kunnen tegen
komen wat ze niet zo prettig vinden, dat is het risico van het vak.
Fondmannen en fondduiven die zijn één. Degene die in het spel waren
die kunnen terug zien op een mooie vlucht. Want de concoursduur van de
vlucht die verliep zeer regelmatig. In goed twee uurtjes tijd kon men
inpakken. En bij een fondvlucht is het altijd maar weer afwachten hoe
het verloop zal zijn. En waar je het ook in wil zoeken, altijd weer
zitten goeie duiven voorop.
Jos Martens
in Stein die ligt s’nachts in zijn bed te woelen als hij duiven op een
verre fondvlucht mee heeft. Dan heeft hij soms geen al te vrolijk
ochtendhumeur. Zondagmorgen voelde hij dat er iets bijzonders ging
gebeuren. Hij zei om 16.00 tegen zijn vrouw < ga jij nu maar even de
hond uitlaten> dan ben je tenminste nog op tijd terug want ik verwacht
dat tegen vijf uur de duiven zullen vallen. En hij verteld met veel
passie: Ik sta even na dat mijn vrouw met de hond weg was nog een
beetje buiten te tutten. Och je weet het toch, automatisch kijk je de
lucht in. Naar de richting vanwaar je de duiven verwacht. Daar was ik
toch niet helemaal gerust in. Op een gegeven moment kijk ik weer die
kant op en zie een duif komen. Heel hoog. Het was nog maar een
speldenkop toen ik hem zag. En toen kreeg ik weer dat gevoel over me
wat ik had toen ik Internationaal Tarbes en Marseille won. Als
genageld stond ik vast op de plaats. Als een steen zo viel de duif uit
de lucht bij mij op de plank en schoot als de weerlicht naar binnen.
Ik zag op de datalogger dat het mijn jaarling doffer was met ring
1122324 die om 16.36.16 uur was thuis gekomen. Het kan niet
anders of het moet een vroege zijn ging door me heen. En dat bleek wel
toen hij de meldpost belde. Ik was de eerste die een duif melde. Wat
er daarna allemaal gebeurde dat ging als het ware in een roes aan me
voorbij, Geweldig gewoon! En zijn winnende doffer is niet bepaald
eentje zonder een etiket. Nou zeg, hij is zelfs van edele bloede. Hij
is een zoon van de 8/1913991 die in 2010 op Bordeaux de 30e
prijs nationaal won en de 31e prijs nationaal
op Marseille en in 2011 de 129e prijs op Nationaal
Barcelona. Diezelfde “991” werd in 2010 in de competitie van “Wie
heeft ze beter” 3e kampioen van Nederland. En de moeder van
de winnaar van deze Bergerac die is al niet minder van stand. Jos
noemt ze het ZLU-meisje. Het is de duivin met ring 13/1540373
die Jos kocht op de bonnenverkoop tijdens de Kampioenendag van de ZLU
in 2014. Het was en schenking van Eddy Hoedemakers uit
Geleen. De ZLU-voorzitter gaf het goede voorbeeld. Het duivinnetje was
een dochter van de Barcelonavlieger van Hoedemakers, namelijk
zijn 8/1914267. Deze crack van Hoedemakers die presteerde het om
Nederlands Asduif kampioen te worden van het 3-jarig Barcelona
klassement over 2010-2011 en 2012. Wat wil dit allemaal zeggen? Soort
die geknipt is om kilometers te vreten. En zo we allemaal weten zijn
het de allerbeste duiven in superconditie die een kans maken op de
overwinning of op de vele ereplaatsen. Ruim 9½ uur hadden de snelste
duiven nodig om hun thuishaven te bereiken hetgeen neer komt op een
snelheid van bijna 82 kilometer per uur. Dat is een straffe snelheid,
vooral wanneer het fondvluchten betreft. En rap ging het er aan toe.
Het is al gezegd dat de 73 prijzen die bij het samenspel te verdienen
waren binnen de 2 uurtjes waren verdiend. En tien stuks van dat aantal
die won Jos Martens. Met zijn uitslag van
1-14-17-21-24-27-36-45-54 en 68 geeft die fondvedette weer eens
uiting van wat hij kan. Hij is groots! En daar mag voor worden
geklapt. Hartelijk gefeliciteerd !!!!
Het zilver dat werd gewonnen door de combinatie S & A Deckers
in Meers. Ook alweer echte fondplayers. De successen die deze in de
loop der seizoenen op de grote fond hebben behaald die zijn
opzienbarend. Op deze Bergerac waren Sandra en Antoon
mee met 7 duiven waarvan ze er 3 stuks in de lijst brengen. Hun
uitslag van 2-52 en 60 die mag er dan ook weer zijn. In Elsloo
is de combinatie Busscher-Albertz ook aan een goed fondseizoen
bezig. Onlangs op de nationale ZLU-vlucht vanaf Agen klokten ze 2
duiven in de top tien. Op deze Bergerac klokken ze ook weer een mooi
drietal. Met de score van 3-32 en 47 staan ze toch weer mooi in
de spits. En Lei Martens, de Prins van Meers en tevens een
gevreesde fondcrack, die rammelde er ook weer duchtig onder. Met zijn
serie van 4-8-9-18-25-26-48-49 en 67 speelt zich die zo als hij
altijd doet weer grandioos in de kijker. In Munstergeleen repte zich
Roy Abels ook weer. Op Velance van 6 juni walste hij het
samenspel ook al plat. Nu deed hij ook weer een poging om de hele
handel te laten struikelen. Maar hij kwam niet verder dan
5-6-13-15-19-28 en 53 hoewel dat een uitslag is om in te ramen. De
top tien die maakt Jan Driessen van de vereniging
Luchtbode-Union vol. Met het soort duiven van zijn schoonbroer Jos
Martens speelt die Janneman zich geregeld in de kijker. Met zijn
zestal prijzen als 7-10-23-29-30 en 56 doet hij dat nu weer.
Hij is een nieuwe fondman in opkomst.
Er waren bij het samenspel 31 deelnemers in Bergerac van staart
gegaan. Van dat aantal konden 22 liefhebbers de polonaise dansen.
Helaas moesten 9 liefhebbers aan de kant blijven.
Alle prijswinnaars Proficiat en die mee gaan naar Dax die worden bij
voorbaat al veel succes gewenst.
NAAM NO
J.
MARTENS 1 14 17 21 24 27 36 45 54 68
S & A
DECKERS 2 52 60
BUSSCHER-ALBERTZ 3 32
47
L. MARTENS 4 8
9 18 25 26 48 49 67
ROY ABELS 5 6
13 15 19 28 53
J. DRIESSEN 7 10
23 29 30 56
J. HENDRIKS 11
37
COMB. GEBR. HENSEN 12
57
SMEETS & PENRIS 16
20 22 59 71
H. MAESEN 31
58 69
E.J.M. HOEDEMAKERS 33
34 35 38 42 46 51 62 63
J.H.
GUNTHER 39
A.
HOCHSTENBACH 40 64
F.H.
FLORAX 41
M. GIELEN 43
L.VERHEIJEN 44
H. PENDERS 50
A.H. GOESSENS 55
66
P. OP DEN CAMP 61
70
H. LUIJTEN 65
M. COX 72
T. DAALMANS 73.
Pie
Schepers.
|